Soorten prostatitis: oorzaken, symptomen en behandeling

Een van de gevaarlijkste "mannelijke" ziekten is prostatitis - acute ontsteking van de prostaatklier. De ziekte gaat gepaard met ongemak tijdens het plassen en kan onvruchtbaarheid bedreigen. Verschillende soorten prostatitis ontwikkelen zich met verschillende snelheden en vereisen een specifieke therapeutische methode. De ziekte heeft een aantal ernstige complicaties en vereist een tijdige diagnose. Dit zal helpen om de specificiteit en het type van de ziekte op tijd te bepalen om de behandeling in een vroeg stadium van de ziekte te kunnen starten.

Vormen van de ziekte, symptomen

De ziekte kan in acute en chronische vormen voorkomen. De behandelingsmethode wordt gekozen afhankelijk van de symptomen die het verloop van de pathologie kenmerken. Tekenen van acute en chronische vormen verschillen en hebben een aantal kenmerken. De acute vorm gaat altijd vooraf aan de chronische vorm, die kan uitgroeien tot meer ernstige ziekten zoals adenoom en kanker.

Therapie van prostatitis in elk stadium van ontwikkeling heeft een gunstige prognose, als er geen complicaties optreden.

Acute prostatitis

Prostaatweefsels worden blootgesteld aan pathogene micro-organismen. Ook ontwikkelt de acute vorm zich als gevolg van schade aan het orgel door een schimmel. Door het ontstekingsproces wordt de balans van de microflora verstoord en wordt de immuniteit verminderd. Als gevolg hiervan wordt de ontsteking van de prostaatklier verergerd. Andere oorzaken van acute prostatitis zijn onder meer:

1. Verminderde of verzwakte immuniteit. Mannen die chronische aandoeningen van het urogenitale systeem hebben en vaak vatbaar zijn voor verkoudheid, hebben meer kans dan anderen om problemen met de prostaat te krijgen.
2. Operationele interventie. Elke chirurgische ingreep kan verschillende ziekten veroorzaken.
3. Pathologie van inwendige organen. De aanwezigheid van pathogene micro-organismen kan de ontwikkeling van prostatitis veroorzaken.
4. Hormonaal falen en verhoogde productie van oestrogeen. De risicogroep omvat mannen van 30-40 jaar.
5. Cariës. Onbehandelde tandheelkundige aandoeningen zijn een van de meest voorkomende oorzaken van prostaataandoeningen. Slechte tanden veroorzaken de verspreiding van ziektekiemen door het hele lichaam en veroorzaken bacteriële prostatitis.

Symptomen van acute prostatitis:

• ernstige pijn in de spieren en onderrug;
• vertragingen en frequente drang om te urineren;
• erectiestoornissen.

De acute fase vereist onmiddellijke behandeling. De patiënt krijgt medicatie en fysiotherapie voorgeschreven.

Belangrijk! Bij de eerste tekenen van de ziekte moet u onmiddellijk een onderzoek door een arts ondergaan, soms kan een ziekenhuisopname noodzakelijk zijn. Na onderzoek worden de bijzonderheden van de pathologie vastgesteld en wordt de behandeling voorgeschreven. Zelfmedicatie kan de overgang van een acute vorm naar een chronische en ernstige complicaties veroorzaken (abces van nabijgelegen weefsels en vasculaire trombose).

Chronische prostatitis

De gevaarlijkste en ernstigste vorm van de ziekte. Het wordt gekenmerkt door een "traag" verloop: vaker verschijnen de tekenen van prostatitis op geen enkele manier. Alle soorten chronische prostatitis treden op als gevolg van het negeren van de symptomen en het gebrek aan tijdige behandeling, soms kan het optreden zonder een acute vorm. Andere mogelijke oorzaken van chronische prostatitis zijn onder meer:

• congestie in de interne organen;
• zittend werk, hypodynamie;
• verzwakte immuniteit;
• ondervoeding;
• slechte gewoontes;
• trauma;
• infectieziekten van de geslachtsorganen;
• spanning;
• hypothermie.

Gebrek aan therapie kan leiden tot adenoom. Vaak is de ziekte asymptomatisch, dus mannen moeten regelmatig medisch worden onderzocht, vooral na 30 jaar.

Gevolgen van chronische prostatitis:

• disfunctie van het urogenitale en systeem;
• brandende pijn in de lies;
• verminderd libido, gebrek aan erectie;
• algemene malaise, zwakte.

Chronische prostatitis wordt poliklinisch behandeld, maar soms wordt de patiënt opgenomen in een ziekenhuis. Therapie omvat een complex van fysiotherapie, antibiotica en een therapeutisch dieet. Als aanvullende therapeutische maatregelen wordt massage voorgeschreven, in het bijzonder verwaarloosde gevallen wordt een operatie uitgevoerd.

Classificatie

besmettelijk

Het is een ontsteking van de prostaat veroorzaakt door pathogene microflora. Het kan zowel in acute als chronische vormen voorkomen. Meestal ontwikkelt het zich tegen de achtergrond van overgedragen infectie- en schimmelziekten, zoals griep, rubella, waterpokken, herpes.

Factoren die de ontwikkeling van bacteriële prostatitis beïnvloeden zijn onder meer roken, alcoholgebruik, verzwakte immuniteit, SARS. Meestal komt deze vorm voor bij patiënten van 20 tot 40 jaar. Voor de behandeling worden antibacteriële en ontstekingsremmende medicijnen gebruikt.

bacterieel

Een zeldzaam type prostatitis, waarvan de belangrijkste oorzaak bacteriën zijn - E. coli, stafylokokken, Trichomonas, chlamydia en Pseudomonas aeruginosa. Gediagnosticeerd door bloed-, urine- en secretietesten. Symptomen komen overeen met de acute vorm.

De ziekte wordt veroorzaakt door zenuwaandoeningen, roken, alcoholverslaving, stress, depressie. Soms kan infectie optreden in de postoperatieve periode.

De behandeling omvat antibiotica en niet-steroïde medicijnen om ontstekingen te verlichten. Overtreding van de behandelingskuur kan leiden tot de overgang van prostatitis naar een chronische vorm.

Schimmel

De oorzaak van de pathologie is de inname van schimmels (aspergillus of candida) in het weefsel van de prostaatklier. Schimmelinfectie kan optreden als gevolg van hormonale veranderingen en langdurig gebruik van antibiotica en antibacteriële geneesmiddelen. Het komt ook voor tegen de achtergrond van chronische ziekten en verminderde immuniteit. Behandeling met folkmethoden en zelfmedicatie kan leiden tot een chronische vorm en ernstige complicaties.

Soms is het asymptomatisch, waardoor het moeilijk is om een tijdige diagnose te stellen. De latente vorm kan ervoor zorgen dat kankercellen zich vermenigvuldigen. Gediagnosticeerd door biopsie. Bij schimmelprostatitis zijn er stoornissen in het functioneren van het urogenitale systeem, urethritis, cystitis, pijn in de lies en het bekken, koorts.

stagnerend

Het is een chronisch type van niet-infectieuze oorsprong. De oorzaken zijn congestie in de bloedsomloop in het bekkengebied of stagnatie van de prostaatsecretie. Het kan in latente vorm of met milde symptomen voorkomen. Tekenen kunnen zijn: lichte zeurende pijn in de geslachtsdelen, lies of bekken, koorts en pijn bij het plassen.

Soms manifesteert het zich in de vorm van seksuele stoornissen (verminderd libido, onvoldoende erectie, vloeibaar maken of vasthouden van sperma). Voor de behandeling worden medicijnen gebruikt die de bloedcirculatie stimuleren, hormonale middelen. Fysiotherapeutische oefeningen zullen ook effectief zijn.

etterig

Het gevaarlijkst voor de gezondheid van de patiënt is het etterende type. Het wordt gekenmerkt door afscheiding uit het urinekanaal en koorts, wat wijst op de aanwezigheid van een infectie.

Stadia en subtypes:

1. catarrale.Dit subtype van prostatitis wordt geïsoleerd als een afzonderlijke ziekte van infectieuze oorsprong. Het verschil is de afwezigheid van etterende afscheiding. Alle ontstekingsprocessen vinden alleen plaats in de uitscheidingskanalen van de klier. De oorzaken zijn complicaties van griep, tonsillitis en SARS. Het manifesteert zich in de vorm van frequente drang om te urineren met een zwakke, pijnlijke pijn. De prognose is gunstig. Meestal voorgeschreven complexe behandeling van bijkomende ziekten.
2. Folliculair.De acute fase begint met ontstekingsprocessen in de kanalen van de klier en is een gevolg van pathologische manifestaties in andere organen. Symptomen zijn mild en vaak onzichtbaar voor de patiënt. Het kan worden veroorzaakt door een infectie of ontsteking van de KNO-organen, het ademhalingssysteem, de urethra, enz. Het manifesteert zich in de vorm van acute pijn, een sterke stijging van de lichaamstemperatuur en etterende afscheiding verschijnt in een vergevorderd stadium. Bij tijdige behandeling is de prognose gunstig. Als de behandelingskuur niet op tijd is voltooid, kan deze naar het parenchymale stadium gaan.
3. parenchym. Het is een van de moeilijkste en gevaarlijkste etappes. Purulente aard strekt zich uit tot alle lobben van de prostaatklier. Bij dit subtype van de ziekte is de uitstroom van prostaatsecretie verstoord en verstopt met pus en slijm. De chronische vorm is vaak langdurig van aard. De patiënt heeft functionele stoornissen van het urogenitale systeem, verminderde erectie en ontevredenheid over het orgasme. Een van de meest voorkomende oorzaken van purulente prostatitis is een gonokokkeninfectie. De behandeling is lang, maar geeft een positief effect. Zelfmedicatie kan leiden tot levensbedreigende complicaties.
4. abces. Het podium is het gevaarlijkst en vereist onmiddellijke behandeling. Gemanifesteerd in de vorm van een abces van het prostaatweefsel. Het kan nierfalen, onvruchtbaarheid, cystitis en sepsis veroorzaken. Complicaties kunnen de dood tot gevolg hebben.

Een van de belangrijkste behandelmethoden is het nemen van antibacteriële geneesmiddelen. In vergevorderde gevallen ondergaat de patiënt een operatie. Zelfmedicatie kan leiden tot de dood van de patiënt.

berekenend

Het is een gecompliceerde vorm die zich manifesteert met een lang ziekteverloop. De reden is een onjuiste therapie of een volledig gebrek aan behandeling. Het wordt gekenmerkt door de vorming van steenachtige insluitsels in de kanalen van de klier. Endogene stenen kunnen de urethra blokkeren, waardoor de patiënt acute pijn ervaart tijdens geslachtsgemeenschap, lopen en plassen.

Het kan leiden tot complicaties zoals impotentie en onvruchtbaarheid. De behandeling vindt plaats in een ziekenhuis, soms ondergaat de patiënt een operatie. Langdurig gebrek aan behandeling kan prostaatkanker, goedaardige prostaathyperplasie en adenoom veroorzaken.

preventie

Preventieve maatregelen helpen de ontwikkeling van pathologie te voorkomen en de kans op infectie te verkleinen. De eenvoudigste preventieve maatregelen zijn:

• regelmatige seksuele relaties;
• persoonlijke hygiëne;
• stoppen met roken en alcohol;
• comfortabel katoenen ondergoed dragen;
• immuniteit behouden;
• goede voeding;
• bescherming tegen onderkoeling.

Thuis kunt u de ontwikkeling van pathologie voorkomen door dagelijks eenvoudige fysieke oefeningen uit te voeren - een fiets, een brug, een berk.

Door elke dag 10 minuten aan lichamelijke opvoeding toe te wijzen, kunt u het risico op prostatitis halveren.

Eenvoudige oefeningen zullen ook het welzijn helpen verbeteren:

1. Sta rechtop met de nadruk op één been. Maak met het andere been grote brede zwaaien heen en weer. Het wordt aanbevolen om 100 schommels met elk been te doen.
2. kantelt. Sta met je voeten op schouderbreedte uit elkaar en kantel je lichaam afwisselend naar rechts en links.
3. Probeer gedurende de dag meerdere keren uw adem 10-15 seconden in te houden. Herhaal ademhalingsoefeningen minstens 5 keer per dag.

Behandeling van prostatitis is een lang en gecompliceerd proces dat veel problemen kan veroorzaken. Om het lichaam te beschermen tegen de ontwikkeling van deze pathologie, moeten regelmatig onderzoeken en preventieve maatregelen worden genomen.